-
1 urzędnik
urzędnik pocztowy Postbeamte(r) m;urzędnik stanu cywilnego Standesbeamte(r) m;urzędnik administracji państwowej Verwaltungsangestellte(r) m, Verwaltungsbeamte(r) m -
2 Postbeamte
Postbeamte(r), -beamtin m, furzędnik(-iczka) m(f) pocztowy(-a)
См. также в других словарях:
urzędnik — m III, DB. a, N. urzędnikkiem; lm M. urzędnikicy, DB. ów «osoba pracująca w jakimś urzędzie, pełniąca funkcje z zakresu administracji; człowiek sprawujący jakiś urząd» Wyższy urzędnik państwowy. Urzędnik bankowy, pocztowy, sądowy. ∆ Urzędnik… … Słownik języka polskiego
funkcjonariusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba pełniąca funkcję urzędową w administracji państwowej; urzędnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Funkcjonariusz policji, ochrony kolei, pocztowy. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
